به گزارش مجله خبری نگار،دوش گرفتن و شستن آلودگی، چربی و عرق از روی پوست کار سختی به نظر نمیرسد. اما رعایت یک سری نکات میتواند تاثیر این کار را بیشتر کند. مقالهی امروز به روش صحیح حمام کردن و اشتباهات رایج مرتبط با آن اختصاص دارد. ما را تا انتهای این مطلب همراهی کنید.
قبل از اینکه دربارهی روش صحیح حمام کردن صحبت کنیم، میخواهیم به معرفی رایجترین اشتباهات مرتبط با آن بپردازیم. اشتباهاتی که ممکن است مرتکب شوید عبارتند از:
اگر کثیف نباشید یا زیاد عرق نکرده باشید، ممکن است چند بار حمام کردن در هفته برایتان کافی باشد. شستوشوی زیاد، چربی و باکتریهای سالم را از روی پوست حذف میکند. بنابراین، زیاد حمام کردن باعث خشکی و خارش پوست میشود و به باکتریهای مضر اجازه میدهد که از طریق ترکخوردگیهای پوست وارد آن شوند. علاوه بر این، دوش گرفتن زیاد باعث هدر رفتن آب میشود. برخلاف حمام کردن که معمولا نیاز نیست آن را هر روز انجام دهید، باید دستهای خود را بهطور مرتب بشویید.
صابونهای ضدباکتری میتوانند بسیاری از باکتریها، از جمله باکتریهای خوب، را از بین ببرند که این باعث میشود باکتریهای مضر مقاوم به آنتیبیوتیکها وارد پوست شوند. صابونهای خشن میتوانند پوست شما را خشک کنند. بنابراین، بهتر است از صابونهای ملایم حاوی روغن، پاککنندههای ملایم یا شاور ژلهای (ژل دوش) دارای مرطوبکننده استفاده کنید. اگر پوست حساسی دارید یا به اگزما مبتلا هستید، صابونهای معطر ممکن است پوست شما را تحریک کنند. به جای این محصولات، از صابونهای بدون عطر یا اسانس استفاده کنید.
حولههای مرطوب محل رشد باکتریها، مخمرها، کپکها و ویروسها هستند. یک حولهی کثیف میتواند شما را به قارچ ناخن پا، خارش ژوک یا خارش کشالهی ران (یک نوع عفونت قارچی پوست)، بیماری پای ورزشکار (عفونت قارچی پوست در بین انگشتهای پا) و زگیل مبتلا کند. برای جلوگیری از این امر، لازم است حداقل یک بار در هفته حولهی خود را بشویید و آن را بعد از هر بار استفاده کاملا خشک کنید. اگر بیمار هستید یا خانهاتان مرطوب است، برای مثال در تابستان، حولهها را بیشتر بشویید.
لیف حمام برای شستوشو و لایهبرداری پوست عالی است، اما میتواند محل مناسبی برای مخفی شدن میکروبها باشد. شما باید لیف خود را هر هفته بهمدت پنج دقیقه داخل سفیدکنندهی رقیق شده قرار دهید و خوب آبکشی کنید. نگهداری لیف در حمام راحت است، اما توصیه میشوید که آب آن را کاملا بگیرید و در یک جای خنک آویزان کنید تا سریعتر خشک شود.
یک دوش طولانی با آب داغ، بهخصوص در زمستان، احساس خوبی به شما میدهد؛ اما چربی طبیعی پوست را از بین میبرد و باعث خشکی و خارش آن میشود. با استفاده کردن از آب گرم به جای آب داغ و محدود کردن زمان حمام به ۵ تا ۱۰ دقیقه، از پوست خود محافظت کنید. این امر بهویژه زمانی مهم است که به بیماریهای پوستی مانند اگزما یا پسوریازیس مبتلا هستید.
چنانچه پوست سرتان چرب نباشد، احتمالا نیاز نیست هر روز موهای خود را بشویید. اگر موهای فر یا رنگ شده دارید، آنها را کمتر بشویید تا بیش از حد خشک نشوند. بنابراین، فاصلهی بین شستوشوها را زیاد کنید و تاثیر این کار را روی موهایتان ببینید. حتی اگر هر روز ورزش میکنید یا تعریق زیادی دارید، بهتر است یک برنامهی منظم برای شستن موها داشته باشید. نیاز به شامپو زدن با بالا رفتن سن کمتر میشود، چون پوست سر چربی کمتری تولید میکند.
هر سال هنگام حمام کردن، تعدادی زیادی از افراد در حین داخل یا خارج شدن از وان یا در حین استفاده از دوش، زمین میخورند و آسیب میبینند. دستگیرهی کمکی میتواند به جلوگیری از این حادثه کمک کند. علاوه بر این، قرار دادن کفپوش ضدلغزش در داخل وان و زیر دوش هم ایدهی خوبی است.
سردوش حمام یک محل ایدئال برای باکتریهایی است که دوست دارند در سوراخهای کوچک، مرطوب و تاریک رشد کنند. هنگامی که آب از سردوش جاری میشود، باکتریها میتوانند وارد هوایی شوند که تنفس میکنید. اجتناب از این کار سخت است، اما میتوانید سردوش را با آب جوش تمیز کنید تا باکتریها از بین بروند. همچنین توصیه میشود قبل از دوش گرفتن، یک دقیقه شیر آب داغ را باز بگذارید و پس از اتمام حمام کردن، تا حد ممکن آب را از سردوش تخلیه کنید.
لوسیون، کرم یا هر مرطوبکنندهی دیگری با به دام انداختن رطوبت در پوست شما به حفظ نرمی و لطافت آن کمک میکند. بهترین زمان برای استفاده از مرطوبکننده، بلافاصله بعد از حمام است. چند دقیقه پس از خشک کردن پوست، از کرم مرطوبکننده استفاده کنید.
همهی نواحی بدن شما برای تمیز شدن به صابون نیاز ندارند. صابون را به زیر بغل، کشالهی ران، پاها، دستها و صورت خود محدود کنید و بقیهی قسمتهای بدن را با آب گرم بشویید. این کار به جلوگیری از خشک شدن بیش از حد پوست کمک میکند. استفاده از صابون در داخل واژن میتواند آن را تحریک کند و تعادل باکتریهای طبیعی را از بین ببرد که این به واژینوز باکتریایی منجر میشود.
نیاز نیست زخمهای سطحی یا جزئی را خشک نگه دارید یا روی آنها را در حین دوش گرفتن بپوشانید. اگر زخم سطحی دارید، بهتر است پانسمان را بردارید و هر روز آن را با صابون و آب گرم تمیز کنید. بعد از خشک شدن، یک بانداژ جدید روی آن قرار دهید. دربارهی نحوهی مراقبت از زخمهای جدیتر با پزشک مشورت کنید.
حمام در حین دوش گرفتن بسیار مرطوب میشود و رطوبت موجود در هوا میتواند بهمرور زمان به سطوح چوبی و دیوارهای گچی آسیب برساند. از سوی دیگر، رطوبت محل مساعدی برای رشد کپکها و باکتریها ایجاد میکند. برای کمک به کنترل رطوبت، هر بار که حمام میکنید فن یا هواکش را روشن کنید و پس از اتمام دوش گرفتن، آن را تا زمانی که رطوبت کم شود روشن نگه دارید.
پردهی حمام هم میتواند مکان مناسبی برای مخفی شدن باکتریها باشد. به همین دلیل، توصیه میشود آن را بهطور مرتب تمیز یا عوض کنید تا ایمن بمانید.
منبع:برترین ها